รู้หรือไม่
เล่น
หยุดชั่วคราว
หยุด
วนซ้ำ: ปิด
พร้อม
โรคพิษสุนัขบ้า หรือโรคกลัวน้ำ เกิดจากเชื้อไวรัสเรบี เป็นโรคติดเชื้อในระบบประสาทจากสัตว์สู่คน มีอันตรายร้ายแรงถึงเสียชีวิต ผู้ที่เป็นโรคพิษสุนัขบ้าจะเสียชีวิตเกือบทุกราย เนื่องจากปัจจุบันยังไม่มียาที่ใช้รักษา แต่โรคพิษสุนัขบ้าเป็นโรคที่สามารถป้องกันได้โดยการฉีดวัคซีน โรคพิษสุนัขบ้าพบได้ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิด เช่น สุนัข แมว ค้างคาว ชะนี กระรอก กระต่าย รวมถึงหนูด้วย แต่พบว่าสุนัขและแมวเป็นสัตว์นำโรคพิษสุนัชบ้ามาสู่คนได้บ่อยที่สุด โรคพิษสุนัขบ้าติดต่อโดยการสัมผัสกับน้ำลายจากการถูกกัด ข่วน หรือเลียบริเวณที่มีบาดแผล รอยถลอก หรือรอยขีดข่วน หรือถูกเลียบริเวณเยื่อบุตา หรือปาก การชำแหละซากสัตว์ หรือ การรับประทานผลิตภัณฑ์ดิบจากสัตว์ที่เป็นโรคพิษสุนัขบ้าก็ติดโรคพิษสุนัขบ้าได้ หลังได้รับเชื้อโรคพิษสุนัขบ้า ผู้ป่วยจะแสดงอาการป่วยโดยเฉลี่ย 3 สัปดาห์ ถึง 3 เดือน หรือนานหลายปี ขึ้นกับตำแหน่งที่ถูกกัด ขนาด และความลึกของบาดแผล และภูมิต้านทานของคนที่ถูกสัตว์กัด อาการของโรคพิษสุนัขบ้าแบ่งเป็น 3 ระยะ ได้แก่ ระยะเริ่มต้น ระยะที่มีอาการทางสมอง และระยะท้าย ระยะเริ่มต้น ของผู้ป่วยโรคพิษสุนัขบ้า ได้แก่ ไข้ เจ็บคอ ปวดศีรษะ เบื่ออาหาร ปวดเมื่อยตามตัว หนาวสั่น คลื่นไส้อาเจียน กระวนกระวานนอนไม่หลับ คันอย่างมากบริเวณที่ถูกกัด ระยะที่มีอาการทางสมองของผู้ป่วยโรคพิษสุนัขบ้า ได้แก่ อาการสับสน วุ่นวาย กระสับกระส่าย อยู่ไม่นิ่ง กลืนลำบาก รวมถึงกลัวน้ำ อาการชัก และเป็นอัมพาต ระยะท้ายของผู้ป่วยโรคพิษสุนัขบ้า มีภาวะหายใจล้มเหลว หัวใจหยุดเต้น โคม่า และเสียชีวิต เมื่อถูกสัตว์กัด ให้รีบล้างแผลเร็วที่สุดด้วยน้ำสะอาดหลายๆ ครั้ง นานอย่างน้อย 15 นาที เช็ดแผลให้แห้ง ใส่ยาฆ่าเชื้อบริเวณบาดแผล เช่น ยาโพวิโดนไอโอดีน กักสัตว์สังเกตอาการ 10 วัน และไปพบแพทย์ทันที การควบคุมไม่ให้เป็นโรคพิษสุนัขบ้า ต้องพาสัตว์เลี้ยงไปฉีดวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า เมื่อสัตว์อายุ 2-4 เดือน และฉีดซ้ำทุกปี การควบคุมไม่ให้เป็นโรคพิษสุนัขบ้า ต้องหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกสัตว์กัด โดยไม่แหย่หรือรังแกให้สัตว์โกรธ ไม่ยุ่งหรือเข้าใกล้สัตว์ที่ไม่รู้จักหรือไม่มีเจ้าของ
